نقش زمان درمديریت آموزش عالي كشور نيجريه

این متن شامل 24 صفحه می باشد 

زمان درهيچ نقطه اي از جهان به راحتي تحصيل نكرده اند. دسترسي زمان به آموزش آنقدر محدود بود كه تصور مي‌شد ، امري غير ممكن باشد. فشار حاصل از تبعيض در آموزش كه بعلت فقر والدين است . راز نان به روش مي‌كشند. فرصت هاي مساوي براي اوالاد دختر وپسر وجود ندارد. حتي در بعضي از فرهنگ ها: تحصيل فرزندان دختر قدغن شده است ، چون آنچه از آن ها انتظار مي‌رود ازدواجي زود هنگام با خواستگاري پير ولي پوداراست . مبلغ دريافت شده به عنوان شير بها؟؟؟ كه به خانواده عروس اهدا مي‌شود، براي تحصيل پسران مورد استفاده قرار مي‌گيرد. چون آن ها هستند كه نام خانواده را حفظ مي‌كنند وباعث بقاء نسل مي‌شوند. بنابراين آموزش دختران به نفع برادرانشان به تاخير مي‌افتد وچه بسا كاملا ناديده گرفته مي‌شود. آماري كه يونسكو در سال 1988 ثبت كرده ، نشان مي‌دهد كه 63% جمعيت افراد بيسواد زنان بوده اند. اين ارقام ميزان تبعيضي كه عليه زنان در امر آموزش وجود داشته رامشخص مي‌كند.

چنين رسم ناخواشايندي مسلتزم اين بوده حه درحوزه آموزش ومنافع مرتبط به آن زنان با فاصله زيادي پشت سر همتاي مذكر شان قرار بگيرد هرزمان كه والدين استطاعت مي‌يافتند، زنان به فراگيري حرفه هايي نظيرپرستاري ، معلمي‌، تدارك غذا و مانند آن تشويق مي‌شدند وبه اين ترتيب در جايگاهي كمي‌بالاتر از آشپزخاه قرار مي‌رفتند، يا در بهترين حالت درسنين قبل ازبازنشستگي به سطح مديريت مياني ؟؟؟؟ نائل مي‌شدند.

در اواسط اولين دهه ازقرن بيستم ، يك حس آگاهانه در ميان تعداد حدودي از زنان جريان پيدا كرد. اين زنان احساس مي‌كردند ارزيابي مجدد اهداف وآرزوهاي زنان روشنفگر ضرورتي اتناب ناپذير است وبه اين نتبجه رسيدند كه مي‌بايست به سمت موقعيت هاي عالي مديريت حركت كنند. شكي نيست كه سريعترين ومطمئن ترين راه براي حفظ موقعيت مديريتي در همه مسيرهاي زندگي از جمله موسسات آموزش عالي ما نيازمنددستيابي به سطوح بالاي تحصيلي است . هرچه مقطع تحصيلي بالاتر باشد، شرايط بهتري براي رسيدن به بالاترين موقعيت مديريت فراهم مي‌شود. در مقايسه با مردان ، تنها در صد كوچكي از زنان به مقاطع تحصيلي مورد نيازمديريت موسسات آموزش عالي وسايرحوزه هايي كه بشر براي آن تلاش مي‌كند، دست يافته اند. حتي همين تعداد كم كه مجهز به ملزومات پست مديريت هستند ، به علت هويت جنسي آن را به راحتي به دست نمي‌آورند. چنانكه انتظارمي‌رود، جنس مذكر كه خودش را جدا از لحاظ فكري ورووحي و چه از نظرجسمي‌موجود برتري است ، حاضرنبود، « حق مسلم » خود را برروي سيني طلائي به اين نسل جديد زنان تقديم كند. بنابراين مصمم شدند موانعي را ايجاد كنند تا در حد امكان از پيوستن زنان به جمع نخبگاني كه در سطوح بالاي مديريتي قرار دارند، جلوگيري كنند .بيشتر زنان بعلت والدين تحصيل نكرده ،مشاوره ضعيف شغلي ، ازدواچ زود هنگام وزايمان بچه، نا آگاهي ، فقر ، تبعيض جنسيتي دركنارساير عوامل ، موفق به كسب حق تحصيل در حدمشاغل مديريتي نمي‌شوند. تعداد كمي‌كه علي رغم موانع ذكر شده ، به سطح مناسبي از آموزش دست مي‌يابند كه آن ها را براي شغل مديريت آماده مي‌كند، با انواع جديدي از موانع روبرو مي‌شوند كه براي رسيدن به قله مي‌بايست بر آن ها فائق شوند.

يك تحقيق از دانشگاه نبين ونيجريه

دانشگاه ها كه در راس موسسات آموزشي قرار دارند، قادرند براي سازمان هاي دولتي ، تشكيلاتخصوصي وشركت هاي تجاري كارمندان ماهر وحرفه اي تريبيت كنند. پس سهم بزرگي در رشد اقتصادي وتغيير شكل سياسي ملت ها به عهده دارند. در بيشتركشورهااغلب نيروي انساني سطح بالا از دانشگاه ها نشات گرفته اند.

اما تحصيلات دانشگاهي هميشه به نفع مردان بوده است. شمار زناني كه پستهاي عملي و اجرايي در دانشگاهها دارند، از مردان معادل آنها كمتر است. ومنجر به تعداد اندك زماني شده درنهايت پستهاي سياست گذاري دانشگاهها به آنها واگذار مي‌شود. اين روند موضوع موردعلاقة بسياري از زناني است كه اعتقاد دارند مي‌بايست در توسعه و سياست گذاري دانشگاه، نقش معني داري داشته باشند. آژانس توسعة بين المللي كانادا (CIDA) درسال 1985 برنامه اي ترتيب داد تا در غالب يك نشست در تورنتو به بررسي معضل تعداد ناچيز زنان در جايگاههاي سياست گذاري و درصد پستهاي اجرايي بپردازد و فاكتورهاي مختلف دخيل در آن را بررسي كند. و در ادامة آن جامعة دانشگاههاي كشورهاي مشترك المنافع (ACU) و آژانس توسعة بين المللي كانادا، براي تربيت رهبران زن توانمند در امر مديريت دانشگاه، كارگاههاي محلي را در شهر بمبئي هند در سال 1986 و 1988 ترتيب دادند. دراين نشست ها نمايندگان دانشگاههاي آفريقايي شرقي و جنوبي حضور داشتند. دراين بررسي مشخص شد كه نواحي آفريقا نياز به ايجاد شرايط خاصي دارد كه در رأس آنها دانشگاه بنين در نيجريه مدنظر قرارگرفت. نياز به شناخت شرايط ويژه در منطقة غرب آفريقا منجر به انجام اين تحقيق شد كه همة اعضاء رده بالاي علمي‌و اجرايي كاركنان زن دانشگاه بنين، شهربنين و در ارتباط با